Bruner (1983) sezgilerin matematikçi ve fizikçiler tarafından sıklıkla kullanılmasının kendi disiplinlerine duydukları güvenden kaynaklanabileceÄŸini düÅŸünmektedir. Sezgisel düÅŸünme sayısal problemlerdeki baÅŸarıyı artırır, problem çözme sürecini güçlendirir, iliÅŸkileri çabuk ve açık algılamaya yardım eder. Gardner’e (1983) göre de üstün bilim adamlarını üstün yapan sezgileridir. Wheatley (1977) Einstein’ın aritmetikte sol beyin iÅŸlemlerini gerektiren iÅŸlerde çok iyi olmadığını ifade etmiÅŸtir. Büyük keÅŸiflerini semboller, kelimeler üzerine kurmamıştır. Kendisi birden bire beyninde ortaya çıkan ÅŸekiller üzerine keÅŸiflerini kurduÄŸunu ifade etmiÅŸtir.

Einstein’ın saÄŸ beynini daha etkin kullandığı böylece daha bütünleÅŸtirici, sezgisel, analojik ve somut düÅŸündüÄŸünü düÅŸünebiliriz (Akt. Metz,1988). Harlan’a (1992) göre ise tarih içerisinde pek çok keÅŸifler sezgisel bilgilere dayanmıştır. Brown (1993) bilincimiz dahilinde gerçekleÅŸen sözel-sembolik bilgilerin çoÄŸu zaman bilinç altı etmenlerle iliÅŸkili olduÄŸunu; ki bunlardan birisi de sezgidir, bu nedenle de sezgileri güçlendirdiÄŸimiz ölçüde sözel-sembolik bilgilerin geliÅŸeceÄŸini vurgular. Aynı zamanda eÄŸitim-öÄŸretim ortamlarında çocukları sezgisel düÅŸünmeleri için cesaretlendirmek onların kendilerine olan güvenlerini ve cesaretlerini de artırır.