|
Page 3 of 6
Modern dünyada yasam büyük ölçüde insanin kesin ölçümler yapabilme yetenegine baglidir. Dünyanin çesitli yerlerinde ölçümler için uzunluk, zaman, kütle, gerilim ve bir çoklari için standart ölçü birimleri kullanilir. Bunun sonucu olarak Japonya'da yapilan bir mil yatagi bes yil önce Almanya'da yapilmis olan bir motor miline tipatip uyabilir.
Sümerler bir elin parmaklari olan 10 sayisini ve onluk sayma sistemini kullanmislardir. 12 araligini bularak zamani saatle, 60 sayisindan yararlanarak zamani ölçen saati, dakikayi, saniyeyi bulmuslardir. Hiçbir sey birden ortaya çikmamistir. Ama matematik bir gereksinmedir. Yasamin bir parçasidir. Yasamin her evresi matematiktir. Dogru düsünme kurallarini ögretir. Düsünce ile somut kavramlar arasinda baginti kurar. Sosyal ve bilimsel gelisme sürecini çabuklastirir. Insan zekasini gelistirir. Bunun en yakin örnegi; 10 yasindaki bir ögrencinin bir üniversitenin matematik bursunu kazanmasidir. Aslinda her çocuk dogdugunda bir harikadir. Onu islemek yasamin en ileri seviyesine götürmek egitmek güç istir. Kendimizden vermeden, sürekli alarak hem matematik hem de hiçbir sey ögretilemez. Basarili olmak degil, ögrenmek bile mümkün degildir. Matematik tüm yasamdir. Yasami seviyoruz, öyleyse matematigi de sevmeliyiz. önermesinin dogruluk degeri daima 1 olmalidir. Gelisen, degisen, hem de hizla degisen dünyaya seyirci kalamayiz. Matematikle ilgili eserler incelendiginde; birinci grup olarak, Eski Yunan matematikçilerinden Tales (Thales M.Ö. 624-547), Pisagor (Pythagoras M.Ö. 569-500), Zeno (M.Ö. 495-435), Eudexus (M.Ö. 408-355), Öklid (Euclides M.Ö. 330?-275?), Arsimet (Archimedes M.Ö. 287-212), Apollonius (M.Ö. 260?-200?), Hipparchos (M.Ö. 160-125), Menaleas (dogumu, M.Ö. 80) Iskenderiyeli Heron (? -M.S.80)antanus, adiyla da taninir, 1436-1476), Cardano (1501-1596), René Descartes (1596-1650), Pierre de Fermat (1601-1665), Blaise Pascal (1623-1662), Isaac Newton (1642-1727), Leibniz (1646-1716), Mac Loren (1698-1748), Bernoulli'ler (Bu aileden sekiz ünlü matematikçi vardir. Bunlar; Jean Bernoulli l667-1748, Jacques Bernoulli 1654-1705, Daniel Bernoulli 1700-1782...), Euler (1707-1783), Gespard Monge (1746-1818), Lagrange (1776-1813), Joseph Fourier (1768-1830), Poncolet (1788-1867), Gauss (1777-1855), Cauchy (1789-1857), Nikolay Ivanoviç Lobaçevski (1793-1856), Abel (1802-1829), Boole (1815-1864), Riemann (1826-1866), Dedekind (1831-1916), Henri Poincaré (1854-1912) ve Cantor (1845-1918) ile bunlarin çagdaslarinin adlari belirtilir Bu bilginlerin adlarini ve matematikle ilgili sistem, teorem ve kavramlarini her kademedeki orta dereceli okul ile üniversite ve dengi okul matematik kitaplarinda görmek mümkündür.
Yukarida; birinci grup olarak belirttigimiz; Eski Yunan (Antik çag, Grek) matematikçileri; M.Ö. 8. yüzyil ile M.S. 2. yüzyil arasinda, ikinci grup olarak belirttigimiz Bati Dünyasi matematikçileri ise, 16. ile 20. yüzyil arasinda yasamislardir: Burada akla söyle bir soru gelmektedir. 16. yüzyildan önceki zaman içerisinde matematik konularinda hiçbir arastirma ve çalisma olmamis midir? Özellikle, islamiyetin ilk yillari olan 7. yüzyil ile 16. yüzyil arasinda yasamis olan Türk-Islam Dünyasi matematik bilginlerinin varligi ve çalismalari görmezlikten gelinmistir. Ortaçag Avrupasinda ne ve niçin sorulari sorulamazdi,din adamlari bilimle ugrasan insanlari çesitli sekillerde cezalandirirlardi.Bu nedenle ortaçagda bilim avrupada gelismemistir.Bilim daha çok islam dünyasinda gelismistir.Cografi kesifler basladigi vakit avrupali halkin papaya inanci kalmamistir. Çünki papa dünyanin düz bir tepsi oldugunu savunuyordu.cografi kesifler basladiginda ise bunun yalan oldugu ortaya çikti.Halk okullar açmaya basladi,bilim avrupada gelismeye basladi.
|
Matematik makaleleri 
