ÖÄŸretme evrensel bir uÄŸraÅŸtır. YaÅŸadığımız çevrede her an ana baba çocuklarına,usta çırağına,öÄŸretmenler öÄŸrencilerine sürekli bir ÅŸeyler öÄŸretirler. Yani sürekli bir öÄŸretme ve öÄŸrenme durumu söz konusudur. Ancak öÄŸretme ve öÄŸrenmenin iki deÄŸiÅŸik iÅŸlev olduÄŸu her zaman göz önünde bulundurulmalıdır. Çünkü öÄŸretme bir kiÅŸi tarafından gerçekleÅŸtirilirken öÄŸrenme baÅŸka bir kiÅŸide oluÅŸur. Çok açık ve basit gibi görülse de aslında üzerinde ciddî bir ÅŸekilde durulması gereken bir durumdur. ÖÄŸretme öÄŸrenme sürecinin etkili olabilmesi için o iki kiÅŸi arasında çok özel bir iliÅŸkinin kurulması gerekir. BaÅŸka bir deyiÅŸle öÄŸretmen ve öÄŸrenci arasında özel bir baÄŸ kurulmalıdır.
 

KuÅŸkusuz her öÄŸrenme süreci ve sonuçlarının eÄŸitsel deÄŸeri bir deÄŸildir. Kimileri yüzeysel etkiler bırakır. Bunlar kısa süre sonunda ya unutulur ya da kullanılabilir yeterlikte deÄŸildir, eksiktir. Kimi öÄŸrenme sonuçları da bunun tersi, uzun süreli ve kalıcıdır.

ÖÄŸrenmeyle kazanılması istenen deÄŸerlerin kolay, unutulmaması, tam ve kullanılabilir nitelik taşıması, öÄŸrenenin kiÅŸiliÄŸinin bir parçası, özelliÄŸi haline gelmesi ile mümkündür. Böylesi bir öÄŸrenme sonucu da öÄŸrencinin kendi öÄŸrenme yaÅŸantısı içinde kazanılabilir. ÖÄŸrencinin öÄŸrenme yaÅŸantısı, gerçek yaÅŸantı koÅŸullarına dönüÅŸmedikçe beklenen nitelikte bir öÄŸrenme gerçekleÅŸemez. Gerçek, bilinçli ve plânlı bir yaÅŸantıda amaç vardır. 0 amaç yönünde uygun araçlarla uygun etkinlikler yer alır.

Bu etkinlikler ilgili kiÅŸice içten bir yöneliÅŸle severek, isteyerek yürütülür. Çalışma sırasında karşılaşılan güçlüklere direnilir. Engelleri yenmek için düÅŸünür, birtakım çözümler üretir ve kararlar verip, uygular. Çalışmalarını eleÅŸtirir, durumu yorumlar. Yeni birleÅŸimlere varır. Yeni bilgi ve görüÅŸler, davranışlar kazanır. Böylece kendi yaÅŸantısı içinde kazandığı deÄŸerleri çok yönlü etkileÅŸimlerle elde eder. Bu kazanımlar kalıcı olur, kolay kolay unutulmaz. Ä°nsanın kiÅŸiliÄŸinden silinmez. Bu bir etkin öÄŸrenme biçimidir. ÖÄŸrenmeyi etkinleÅŸtirmede öÄŸretmenin yeri büyüktür. ÖÄŸrenmeyi etkinleÅŸtiren öÄŸretmen davranışlarıysa bir bütündür. Bu bütünün her ögesi önemlidir.(1)

ÖÄŸretmen sahip olduÄŸu bilgi muhtevasını öÄŸrencilere aktarmanın, mesleÄŸini icra etmenin yanısıra öÄŸrencileri kiÅŸiliÄŸiyle de etkilemektedir. ÖÄŸretmen dersi iÅŸlemesindeki etkililiÄŸinin yanında öÄŸrencilerce olumlu veya olumsuz tutum ve davranışlarıyla da deÄŸerlendirilmektedir. ÖÄŸrenciler kısa bir zaman zarfında öÄŸretmenlerinin neye nasıl tepki vereceÄŸini,nasıl bir kiÅŸiliÄŸi olduÄŸunu çözümlerler.

ÖÄŸrenciler, öÄŸretmenlerinin gönderdikleri sözsüz iletilere çok duyarlıdırlar. Adale gerilmelerini, dudak kenarlarındaki gergin çizgileri, tümüyle beden dilini okumasını hemen  öÄŸrenirler. Bu sözsüz iletiler sözlü iletilerle çeliÅŸiyorsa, öÄŸrencilerin aklı karışır ya da sözsüz iletilere inanır ve bununla ters düÅŸen sözlü iletileri yapmacık kabul ederler.(2)

Sınıfta öÄŸretmenle öÄŸrenci arasındaki iliÅŸkiler, öÄŸrenmenin ve eÄŸitimin temelini teÅŸkil eder. Söz ve eyleme dayalı bu iliÅŸkiler iyi ise, sınıfta olumlu bir öÄŸrenme atmosferi oluÅŸur; iliÅŸkiler kötü ise, sınıfın öÄŸrenme atmosferi giderek bozulur ve eÄŸitim amacına ulaÅŸmaz . O hâlde sınıftaki eÄŸitici ortamın büyük ölçüde öÄŸretmenin davranışlarına baÄŸlı olduÄŸu söylenebilir.(3)

ÖÄŸretmen davranışlarının niteliklerini inceleyen birçok çalışma vardır. ÖÄŸretmen davranışları özelliklerine göre temel olarak iki yönde ele alınmaktadır. Birinci yöndeki davranışlar öÄŸrencide sevgi, saygı ve yaklaÅŸma yaratırken, ikinci yöndeki davranışlar ise endiÅŸe, korku ve uzaklaÅŸma yaratır. Dolayısıyla  birinci türdekiler demokratik, ikinci türdekiler otokratik bir öÄŸretmenin davranışları olarak nitelendirilmektedir. Bu sınıflandırmaya göre ideal bir öÄŸretmen demokratik öÄŸretmen tanımı içine girmektedir.(4)