Geometri makaleleri arrow EÄŸitim makaleleri arrow 21.Yüzyılda Ãœniversiteler
21.Yüzyılda Ãœniversiteler Yazdır E-Posta

21.Yüzyılda Üniversiteler

 

Resmi eÄŸitim sürecinin son basamakları olan üniversite eÄŸitiminin hedefleri ve fonksiyonları 21. yüzyıla hazırlanan dünyada sorgulanmaktadır. Gelecek asra uygun bir üniversite reformunun gerekliliÄŸi bütün dünya ülkelerinde ve milletlerarası platformlarda seslendirilmeye baÅŸlanmıştır. 21. yüzyıl üniversitesini ÅŸekillendirecek temel dinamikler, internet ortamında eriÅŸime sunulan bilgiler ışığında özetlenerek aÅŸağıda derlenmiÅŸtir.(*)

ÜNÄ°VERSÄ°TE EĞİTÄ°MÄ°NÄ°N GAYESÄ°

Her toplum, kendi sosyo-kültürel deÄŸer sistemleri ışığında çağının bilgi ve teknolojilerini kullanarak üniversite eÄŸitiminin çerçevesini belirler. Üniversite eÄŸitiminin evrensel özellikleri, onun mahalli boyutlarını kat kat aÅŸar. Kelime mânâsı olarak da evrensel olmayı mecburi kılan üniversite eÄŸitiminde, öÄŸrencilere küresel boyutta düÅŸünmeleri, insan, tabiat ve kâinatın sırlarını, sahip oldukları bilme vasıtalarıyla çözmeleri teÅŸvik edilir.

Günümüzde üniversite eÄŸitimi belli mesleki bilgilere sahip olmanın yanında öÄŸrencilerin tenkidçi ve akılcı düÅŸünmeyi, sayısal muhakemeyi, saÄŸlıklı iletiÅŸim kurmayı, ihtiyaç duydukları bilgiyi bulabilmeyi ve diÄŸer insanlarla birlikte çalışmayı öÄŸrendikleri bir ortam olarak tanımlanmaktadır.

UNESCO raporuna göre geleceÄŸin üniversitesi aÅŸağıdaki ÅŸekilde tanımlanmaktadır:

“GeleceÄŸin ideal üniversitesi, yüksek kaliteli eÄŸitimiyle, akademik liyâkate dayalı giriÅŸ imtihanıyla, bilgi üretme, araÅŸtırma ve bilgiyi toplumun kullanabileceÄŸi biçimlere dönüÅŸtürme faaliyetleriyle belirginleÅŸen bir topluluktur. Kalite ve bilgiye dayalı bir öÄŸrenme ortamı sunan, mezuniyet sonrası mesleki bilgi ve becerileri güncelleÅŸtirme eÄŸitimi veren, bölgenin ve milletin ekonomik kalkınması için gerekli hizmeti sunan ve sanayi sektörüyle iÅŸbirliÄŸini gerçekleÅŸtirmiÅŸ seçkin bir kurumdur. GeleceÄŸin üniversitesi, önemli mahalli, milli ve milletlerarası meselelerin ve çözümlerin tanımlandığı, tartışıldığı ve eleÅŸtirel bir yaklaşımla adreslendiÄŸi bir mekândır.

Ayrıca hükümetlerin ve sivil toplum kuruluÅŸlarının bilimsel ve güvenilir bilgi için müracaat ettikleri danışma merkezidir. Mensuplarının doÄŸruyu aramak için kilitlendiÄŸi ve insan haklarını, demokrasiyi, sosyal adaleti, hoÅŸgörüyü ve diyaloÄŸu müdafaa ettikleri ve geliÅŸtirdikleri bir müessesedir. Üniversite çaÄŸdaÅŸ hayatın ritmine adapte olmuÅŸ ve dünya meselelerine karşı hassas olmakla beraber her ülkenin ve bölgenin farklılaÅŸan özelliklerini de dikkate alarak kendini dünyaya entegre etmiÅŸ bir enstitüdür.”

21. YÜZYIL ÜNÄ°VERSÄ°TESÄ°

Her dönemde üniversite eÄŸitiminin temel dinamikleri, çağının bilgi, anlayış ve teknolojilerinden doÄŸrudan etkilenir. Çok yakın zamanlara kadar üniversite eÄŸitimi, anfi veya laboratuar isimli binalarda, konunun profesörleri tarafından öÄŸrencilere tek yönlü, kitap ve kara tahta ile basit eÄŸitim teknolojileri (tepegöz, slayt gösterisi gibi) kullandırılarak verilmekteydi. Bu sistem bugün bile hâlâ büyük nisbette devam etmektedir. Geleneksel üniversitenin tarifi yapıldığında akla ilk adımda kampüsler, anfiler, araÅŸtırma laboratuarları ve kampüsün belli yerlerine yerleÅŸtirilen kütüphaneler ile belli profesörlerin kürsüleri gelmektedir.

GeçmiÅŸte öÄŸrenciler bilgiye eriÅŸmek için bilginin ayağına gitmek zorundaydılar. Çünkü uzmanlık bilgisini taşıyan öÄŸretim üyeleri ve kitaplar üniversitede bulunmaktaydı. Bugünkü teknolojileri kullanan öÄŸrenci istediÄŸi yerden istediÄŸi zamanda bilgiye eriÅŸebilmekte ve o bilgiyi oraya koyan kiÅŸiye mesaj bırakabilmekte hatta “online” (bilgisayar baÄŸlantılı) haberleÅŸebilmektedir.

GeleceÄŸin üniversite kütüphaneleri büyük ölçüde “digital” (sayısal) olacak ve her zaman her noktadan bilgiye eriÅŸilebilecek. Bu ise muazzam bir zaman tasarrufu saÄŸlayarak bilgi üretimini daha da hızlandıracak ve bulunan bilgilerin tekrar araÅŸtırılmasını ve keÅŸfedilmesini engelleyecektir.

GeleceÄŸin üniversitesinde fiziki yapılanmanın yanında aÄŸ tabanlı iletiÅŸime dayalı sanal yapılanma büyük önem kazanacaktır. ÖÄŸrenciler belli bir saatte belli bir mekânda toplanmadan da dersleri takip edebilecek, üniversite hocasıyla görüÅŸebilecek ve fiziki olarak birbirlerinden uzak olsalar da birlikte çalışabileceklerdir. Küresel ama sanal bilimsel araÅŸtırma ortamları oluÅŸturularak, biraraya gelmesi fiziki olarak imkânsız veya maliyetli bilim adamları sanal (gerçek hissi veren üç boyutlu) toplantı odalarında buluÅŸarak dünyayı ilgilendiren problemler üzerinde çalışacaklar ve ortak akıl oluÅŸturarak problemlere daha kalıcı çözümler üretilebilecektir. Bire bir danışmanlığa dayalı eÄŸitim ve öÄŸretimin artan maliyetine karşı alternatif çözüm olarak etkileÅŸimli online kurslar, hipermetin biçiminde yazılmış ders kitapları, bilgisayar tabanlı konferans ve tele danışmanlık yaygınlaÅŸacaktır. Bu alternatifler eÄŸitimin maliyetini uzun dönemde oldukça ucuzlatacaktır.

Bu noktadan geleceÄŸin üniversitesinin önemli ayırt edici özelliÄŸi, uzaktan eÄŸitimin üniversite hayatının vazgeçilmez bir parçası olmasıdır. Uzaktan eÄŸitim, iletiÅŸim ve bilgi teknolojilerini kullanarak yer ve zaman açısından farklı bir konumda bulunan kiÅŸilerin öÄŸrenme faaliyetidir. Uzaktan eÄŸitim teknolojileri yüksek öÄŸretimin kampüs merkezli ve sınıf tabanlı olması mecburiyetini ortadan kaldırmış, daha esnek zamanlarda ve istenilen yerde yüksek öÄŸretim görmeyi mümkün hale getirmiÅŸtir.

GeleceÄŸin üniversitesinde eÄŸitim ve öÄŸretim en az araÅŸtırma kadar deÄŸerli bir akademik faaliyet olacaktır. Üniversite yeniliklere, keÅŸfe, buluÅŸlara ve patent geliÅŸtirmeye birinci derecede önem vermek zorunda kalacak aksi takdirde baÅŸarısını ve kredisini kaybedecektir. Üniversitenin temel alt yapısını, fiziki binalardan daha çok insan gücü ve bilgi teknolojileriyle oluÅŸturulan aÄŸ tabanlı iletiÅŸim ile “sanal üniversite” bölümleri ve araÅŸtırma merkezleri oluÅŸturacaktır. Geleneksel üniversitede bilgi edinme ve paylaşım teknolojileri olarak sadece kalem, mürekkep ve kâğıt kullanılırdı. Matbaanın icadından sonra daktilo, baskı ve cilt makineleri, fotokopi makineleri ve bilgisayar teknolojileri gündeme geldi. Bugün ise, Internet ortamında web dokümanlarını hazırlama teknolojilerini öÄŸrenmek sözkonusu. Dolayısıyla üniversite hocaları bilgiyi deÄŸiÅŸik tip ve biçimlerde bilgisayar ortamında tanımlamayı ve saklamayı öÄŸrenmek zorunda kalacaklar ve sanal gerçeklik ortamında bilgiyi tanımlama dilleri olan HTML (hipermetin iÅŸaretleme dili) ve VRML (sanal gerçeklik modelleme dili) dillerini öÄŸrenmek ve kullanmak akademisyen olmanın ön ÅŸartı haline gelecektir. GeleceÄŸin üniversitesinde, multimedia dokümanlarını hazırlama, siberuzaydaki bilgileri keÅŸf etme ve yön bulma becerilerini ve Internet servislerini öÄŸrenmek ve kullanmak kaçınılmaz hale gelecektir.

Bu geliÅŸmeler ışığında üniversitenin geleneksel metodlarla fonksiyonunu yerine getirmesi ciddi ÅŸekilde erozyona uÄŸrayacaktır. Bu noktadan üniversiteler iÅŸleyiÅŸlerini ve hedeflerini hızla geliÅŸen bilgi ve iletiÅŸim teknolojileri ışığında yeniden gözden geçirmek mecburiyetindedirler. Ancak ÅŸunu açıkça ifade etmek gerekir ki, gelecekte geleneksel eÄŸitim ve öÄŸretimin deÄŸiÅŸmeyen temel prensipleri olarak kitap, anfi ve araÅŸtırma laboratuarları ve yüz yüze ders iÅŸleme ve danışmanlık yine devam edecektir. Bununla beraber yukarıdaki geliÅŸmeler de, insan ve toplum psikolojisi açısından saÄŸlayacağı uygunluk ölçüsünde, mevcut yapılara zenginlik ve katkı saÄŸlayacaktır.

21. YÜZYIL ÜNÄ°VERSÄ°TESÄ°NDE EĞİTÄ°M - ÖÄžRETÄ°M

Üniversite eÄŸitimi, aktarmacılığa dayalı deÄŸil, inÅŸa ve senteze dönük olacak, proje tabanlı sorgulama ve araÅŸtırma yaygınlaÅŸacak, yaparak öÄŸrenme veya sanal gerçeklik ortamlarında yaÅŸayarak öÄŸrenme önem kazanacak, eÄŸitim dinamik ve etkileÅŸimli olacak, özellikle doÄŸurgan bilgi modüllerine öncelik verilecektir. Sistemci düÅŸünme ışığında, konu tabanlı öÄŸrenmeden problem tabanlı öÄŸrenmeye veya sistem dinamiÄŸine dayalı simülasyon ağırlıklı öÄŸrenmeye geçiÅŸ, 21. yüzyıl üniversitesinin temel reformları arasında yerini alacaktır.

Müfredata dayalı öÄŸrenme, sanayi inkılâbının ve fabrika tabanlı kitlesel üretimin eÄŸitim paradigmasıdır. Bu paradigmada bir kimse sizin neyi öÄŸrenip öÄŸrenmeyeceÄŸinize ve bunların da ne kadar sürede ve hangi sırada öÄŸrenileceÄŸine karar verir.

EtkileÅŸimli öÄŸrenme paradigması ise, genellikle kütüphanelerde ve araÅŸtırma merkezlerinde yaygındır. KiÅŸiler ihtiyaç duydukları zaman, istedikleri bilgileri öÄŸrenirler. Bu paradigma, Ä°nterneti ve siberuzayı keÅŸfeden insanların paradigmasıdır. Bilgisayar tabanlı bilgi teknolojileri, etkileÅŸimli öÄŸrenme paradigmasına uygunluk gösterirken, müfredata dayalı öÄŸrenme paradigmasıyla taban tabana zıtlaşır. Ä°nternet tabanlı iletiÅŸimle gündeme gelen online öÄŸrenme yöntemi üniversite eÄŸitimine zenginlik katacaktır. Klasik üniversitedeki senkron öÄŸrenme (öÄŸrenci ve hoca aynı yer ve zamanda birarada) yerine asenkron öÄŸrenme (öÄŸrenci ve hoca aynı yerde ve zamanda birlikte olmak zorunda deÄŸil, birbirinden ayrı noktada birlikte çalışma ve öÄŸrenme) giderek daha yaygın hale gelecektir.

Derslerde düz bilgiler ve gerçekler deÄŸil, iliÅŸkiler, baÄŸlantılar ve etkileÅŸimler daha çok vurgulanacaktır. ÖÄŸrenci ise dinleyici rolünü terkedecek ve katılımcı ve bazen de uzman rolünü oynayacaktır. BaÅŸarının göstergesi ne kadar çok ÅŸey bilmeyle deÄŸil, kalite ile yeni bilgiler üretebilme ve problem çözme mahareti ile ölçülecektir.

21. yüzyıl üniversitelerinde deÄŸiÅŸik öÄŸrenme usullerine yer verilecek ve 20. yüzyılın mücerret-aksettirici ağırlıklı üniversite öÄŸrenme stilinin yanında, müÅŸahhas-aktif, müÅŸahhas-aksettirici, ve mücerret-aktif öÄŸrenme çeÅŸitleriyle sathi öÄŸrenmeden derin öÄŸrenmeye geçiÅŸ hızlandırılacaktır. Yapılan araÅŸtırmalar öÄŸrencilerin % 60-70’nin müÅŸahhas -aktif öÄŸrenme biçimine göre öÄŸrendiÄŸini ortaya çıkarmıştır. Bunun anlamı ise öÄŸrenciler önce somut, pratik ve beÅŸ duyuya hitap eden ÅŸeylerle öÄŸrenmeye baÅŸlamalı daha sonra teorik bilgi arkadan verilmelidir.

Bilgiyi deÄŸerlendirme ve yorumlamaya yönelik düÅŸünme mahareti olmaksızın sadece bilgileri insan zihnine depolama, büyük ölçüde üniversite eÄŸitimi olmaktan çıkacaktır. Ancak çoÄŸu üniversitelerde ezberlenmiÅŸ bilgiye akademik not ve kredi verilmektedir. GeleceÄŸin üniversitesinde akademik kredi ile bilgi kredisi ve alet kullanma maharetleri ayırıma tabi tutulacaktır. Böylece ezberlenmiÅŸ bilgiye akademik kredi, diploma verilmesi önlenecektir. Sadece yüksek seviyedeki düÅŸünme melekelerini kullanarak bilgiyi yorumlayan, deÄŸerlendiren ve yeni bütünler halinde sentezleyebilen kiÅŸilere akademik kredi diploması verilecektir. Bu ÅŸekilde akademik eÄŸitim veren müesseselerle sadece belli bilgileri öÄŸrencilere yükleyen ve belli becerileri kazandıran kurumlar veya bölümler birbirinden ayrışacaktır. Lisans diploması daha çok herhangi bir bilgi kümesinde uzmanlaÅŸmanın deÄŸil, hayat boyu öÄŸrenmeyi, öÄŸrenmenin, hem bağımsız hem de takım içinde çalışma alışkanlıklarını ve eleÅŸtirel düÅŸünmeyi kazandığının bir göstergesi olacaktır.

Üniversite personelinin zamanı bir ekonomik deÄŸer olarak ciddi ÅŸekilde ele alınmaya baÅŸlanacaktır. Geleneksel üniversitelerde bir öÄŸretim üyesinin haftalık ders yükü olarak tanımlanan zaman sermayesinin geri kalan kısmı, akademisyen tarafından serbestçe kullanılıyordu. 21. yüzyıl üniversitesinde ise, öÄŸretim üyesinin zamanı üniversitenin en kritik sermayesi olarak ele alınacaktır. Akademisyenlerin bütün haftalık zamanlarını ekonomik deÄŸer olarak etkin ÅŸekilde planlamaları daha çok teÅŸvik edilecektir.

21. yüzyıl üniversitesinde öÄŸretilmesi ve kazanılması gereken temel vasıflar, öÄŸrenmeyi öÄŸrenme, düÅŸünmeyi öÄŸrenme, problem tanımlamayı ve çözmeyi öÄŸrenme, sorgulamayı ve araÅŸtırmayı öÄŸrenme, saÄŸlıklı iletiÅŸim kurmayı öÄŸrenme, kendi olmayı öÄŸrenme, bilme yollarını, yapmayı ve birlikte yaÅŸamayı öÄŸrenme olarak özetlenebilir.

21. YÜZYIL ÜNIVERSTESÄ°NÄ°N ÇALIÅžMA KONULARI

20. asrın üniversitelerindeki redüksiyonist, mekanist ve deterministik bilim paradigmalarının ürettiÄŸi kopuk ve kısmi bilgilerin bir sentezinin gerçekleÅŸtirilebilmesi için 21. yüzyıl üniversitelerinde sistem teorisi, sibernetik teori, ekolojik teori, sistem dinamiÄŸi, komplekslilik bilimi ve kaos teorisi gibi yaklaşımlar ve paradigmalar yoÄŸun ÅŸekilde bilim damlarını yönlendirecektir. Bir baÅŸka açıdan analitik düÅŸünmenin olumsuz yan etkileri, sistemci (holistik) düÅŸünme mantığıyla kapatılmaya çalışılacaktır.

AraÅŸtırmalar ağırlıklı olarak interdisipliner mahiyette olacaktır. Akademik alanlar arasındaki sınırlar giderek daha belirsiz hale gelecektir. GeleceÄŸin üniversitesinin gündeminde yer alacak çevre tahribatının önlenmesi, kirliliÄŸin azaltılması, kontrollü büyümenin ve sürdürülebilir kalkınma modellerinin pratik uygulamalarının geliÅŸtirilmesi, saÄŸlık ve eÄŸitim gibi ana problemler, disiplinler arası ve milletlerarası iÅŸbirliÄŸine dayalı olarak çözülmeye çalışılacaktır. KüreselleÅŸen bir dünyada mahalli problemlerin halledilmesi, küresel düÅŸünerek ve küresel seviyede gerçekleÅŸecektir. Ben sadece kendi evimin önünü temizleyeyim, sokağın arka tarafı beni ilgilendirmez anlayışı ise geçersiz kalacaktır.

KüreselleÅŸen dünyada üniversite, çoÄŸulculuÄŸu, farklı kültürlerin bir arada zengin bir mozayik oluÅŸturmasını kolaylaÅŸtıracak sosyo-kültürel atmosfer oluÅŸturmaya öncelik verecektir. Bu baÄŸlamda çok kültürlü, çok hukuklu, çok dinli ve çok etnik yapılı toplumların demokratik bir ortamda birlikte yaÅŸamasını mümkün kılacak sosyo-kültürel deÄŸerlerin araÅŸtırılmasına, geliÅŸtirilmesine dar ha çok önem verilecektir. Bu ise 20. yüzyılda yaÅŸanan etnik, dini, kültürel farklılıklara dayalı çatışmaları azaltacak ve milletlerarası münasebetlerin karşılıklı iÅŸbirliÄŸine, yardımlaÅŸmaya, birlikte büyümeye ve insanlık âleminde biz bilincinin oluÅŸmasına önemli katkılarda bulunacaktır.

Gelecekte araÅŸtırma projeleri ÅŸahıslar yerine gruplara verilecek, sorumluluk, takım veya enstitüye adreslenecek ve araÅŸtırma neticelerinden mesul olacaktır. Bu ise fakültedeki akademik yükselme ve terfi kurallarını yeniden gözden geçirmeyi mecburi kılacaktır.

ÜNÄ°VERSÄ°TENÄ°N TOPLUMDAKÄ° YERÄ°

Yüksek öÄŸretim, ülkenin geliÅŸmesinde kritik bir müessese olduÄŸundan, gerçekten kopmuÅŸ vaziyette fil diÅŸi kulesinde teorik araÅŸtırma yapan bir kurum olma özelliÄŸini büyük ölçüde kaybedecektir. Öncelikle toplumun ihtiyaç duyduÄŸu sahalarda eÄŸitim öÄŸretim ve araÅŸtırma yapan ve topluma hizmet götüren bir birim haline dönüÅŸecektir. Müfredat, iÅŸ dünyasının beklentilerine uygun olarak yeniden düzenlenecektir. Üniversite kendini müÅŸteri merkezli olarak yeniden tanımlayacak ve bölgenin ihtiyaçlarına cevap üreten bir eÄŸitim esas alınacaktır.

21. yüzyıl üniversitesi deÄŸiÅŸen ekonomiye ve pazar ÅŸartlarına daha hassas olacak, iÅŸ dünyasının ve toplumun beklentilerine cevap veren, gerçekçi uygulanabilir çözümler üreten bir yapı kazanacaktır. Üniversite öÄŸretim üyesi araÅŸtırma ve geliÅŸtirmelerini, içinde yaÅŸadığı toplumun ve iÅŸ dünyasının meseleleri etrafında yürütecek ve “bilim bilim içindir” anlayışını terkederek “bilim toplum içindir” anlayışını benimseyecektir. Üniversite kendi eÄŸitim ve araÅŸtırma faaliyetlerini toplumun ve iÅŸ dünyasının denetimine daha çok açacaktır. Bu noktadan her üniversite, bulunduÄŸu bölgenin problemleri üzerine sık sık arama konferansları düzenleyerek, üniversitenin araÅŸtırma geliÅŸtirme projelerinin ve servislerinin doÄŸrudan bölge insanın ihtiyaçlarını çözmeye yönelik olmasına itina gösterecektir. Bu konuda, üniversite yönetimi üzerine sivil toplum kuruluÅŸlarının baskıları artacaktır. Böylece bölge insanının desteÄŸi ve iÅŸ dünyasının kaynakları üniversiteye yöneltilecektir. Neticede hem üniversitenin kalitesinin artması saÄŸlanacak hem de üniversite doÄŸrudan ekonomiye katkıda bulunan ve bilginin paraya, teknolojiye dönüÅŸtüÄŸü yerler haline gelecektir.

Bilim üretmenin, yetiÅŸmiÅŸ insangücü-uygun teknoloji ve para üçgenine bağımlı hale gelmesi ve üniversite eÄŸitiminin kalitesinin artırılması, finans kaynaklarının artırılmasını mecburi hale getirmiÅŸtir. Bu durum üniversitenin toplumun ihtiyaçlarına göre yapılanmasını ve toplumun sorun çözen bir kurumu haline gelmesini kaçınılmaz hale getirmektedir. Üniversitedeki bilginin ekonomik deÄŸere dönüÅŸebilmesi için üniversite bünyesinde veya çevresinde inkübatörler (bilginin teknolojiye ve paraya dönüÅŸme sürecini hızlandıran kuluçka ortamları) ve teknoparkların (üniversitelerde üretilen bilginin veya prototip teknolojik ürünlerin iÅŸ dünyasına tanıtıldığı ve destek arandığı ortamlar) kurulması ve geliÅŸtirilmesi kaçınılmaz hale gelecektir. Bugün için dünyada sayıları 500’ü aÅŸan teknoparklar ile yüzlerce sayıdaki inkübatörler, 21. yüzyıl üniversitesinin ayrılmaz bir birimi haline geleceklerdir.

NETÄ°CE

Yukarıda anlatılan 21. yüzyıl üniversitesi vizyonunun yakalanabilmesi için ülkemizdeki devlet ve vakıf üniversitelerinin yapması gereken ÅŸey, aÅŸağıdaki problemleri simülasyona dayalı modeller üzerinde acilen cevaplamaları ve aksiyona geçmeleridir.

1- Üniversite globalleÅŸen dünyada ve ekonomide nerede yer alacaktır? Üniversitenin bölgesel ve milli ekonomiye doÄŸrudan ve dolaylı katkıları nelerdir?

2- Üniversite bilgi ve iletiÅŸim teknolojilerini yaygınlaÅŸtırma konusunda bir master planı hazırladı mı?

3- Üniversite araÅŸtırma mı, eÄŸitim ve öÄŸretim ağırlıklı mı yoksa bölgeye hizmet eden bir servis kuruluÅŸu olarak mı kendini daha çok geliÅŸtirecektir?

4- Üniversitenin 5 yıl, 10 yıl ve 20 yıl sonraki durumunu gösteren, yapılmış simülasyon modelleri var mıdır?

5 -GeleceÄŸin dünyasında interdisipliner yaklaşımlar ve araÅŸtırma projeleri önem kazanacağı dikkate alındığında üniversite hangi alanlarda interdisipliner çalışmalara ağırlık vereceÄŸi konusunda arama konferansları düzenlemiÅŸ midir?



* AÅŸağıdaki bütün makalelere Ä°nternet’teki Yahoo, Altavista, Lycos gibi web arama programları kullanılarak eriÅŸilmiÅŸ ve bunların ışığında bu yazı hazırlanmıştır.

FAYDALANILAN KAYNAKLAR
1- Morrison,L.J., Sargison, A., and Francis, L. (1997). Transforming a University to meet the challenges of the 21 st Century. Horizon Homepage San Francisco
2- Burn. B.B,(1995). Forces Affecting The University of the 21st Century. World Education Systems, New York.
3- Francis,. D.(1996). The Special Nature of University. What is the Futures Programme? Future Analyst. May3l.
4- Hopkins, J.D. (1996). New technologies and the Future Dimension of the University..from Ortelius: The Database on Higher Education in Europe” Launching Conference., Florence, Italy. 17-19 May 1996..http://www.csc.filtorum/.
5- Jarboe,. P.K.(1996). The changing Contexts of Higher education and Four Possible futures for Distance education. E-posta Bu e-posta adresi spam korumalıdır. Lütfen JavaScriptleri etkinleÅŸtirin.
6- Froeschle, R. Survival of Traditional lnstitutions of Higher Education. Horizon Homepage.
7- Plater,. W.M. (1996). Chaos and Community. All-day campus symposium in Portland State Urıiversity. September 16. 1996. E-posta: Bu e-posta adresi spam korumalıdır. Lütfen JavaScriptleri etkinleÅŸtirin.
8- Twigg, C.A. (1994). The Need for A national learning infrastructure. Educom Review.vol.29.(4,5,6).1994. Educom Homepage. E-posta: nlii©educom.edu.
9- Lemke, J.L.(1996). Literacy for the 2lst Century: Technological Transformation in a Post-Typographic World.. City University of New York. Brooklyn.
E-posta:

Dr. Selim AYDIN

<Önceki   Sonraki>
MATEMATİKÇİ PULU
HÄ°PERBOLÄ°K UZAY
FOTO MATEMATÄ°K
C.Sequin Galeri
MATEMATİK AFİŞİ
G.W.Hart galeri
KARÄ°KATÃœR
M.C.Escher galeri
MATEMATÄ°K KÄ°TABI
MATEMATÄ°K FÄ°LMÄ°