360 Dereceyi Geçmeyi Beceremeyen Açılarda Seviyorum Seni

Duvarların pembeliÄŸi gözlerimi boyamaya baÅŸladığında anladım bu aÅŸkın ne kadar aciz bıraktığını ellerimi..donmaya yüz tutmuÅŸ göz bebeklerimin arkasındaki o gizemli tutkularım, yokluÄŸunda orada kalmaktan öteye gidemiyor…varlığının yarattığı o muhteÅŸem doyum gidiÅŸinin ardından aÄŸlayan kente karışıyor, birikiyor gözlerimin önünde ÅŸu baktığım kırık camın saÄŸ alt köÅŸesinde…

Yıllar yılı pas tutmuÅŸ tüm aÅŸklara inat, bir fısıltı gibi sessizce giriyor hayatıma adına sevgili mucizem hiç tereddüt etmediÄŸim adam..hiç sormadan ortalığı griye boyayan o saydam perdelerimi söküp alıyor bir kahraman edasına bürünüp.. SevdiÄŸim ÅŸarkıların delirdiÄŸim dizelerine takılıp sürükleniyorum o hayır diyemediÄŸim sarhoÅŸ gözlerine..öylesine kilitleniyorum önceleri hayatımda hep sırada gözlerle baktığım saçma sapan ayrıntıların arasına..

Sonra bir bakıyorum, matematik dersinde o çok sevdiÄŸim üçgenlerden birinin 360 dereceyi hiç geçmeyi beceremeyen sabit kafalı açılarından birine sıkışıp kalmışım.. Geometriyi de sevmekten vazgeçiyorum o ara..bir seni sevmekten vazgeçemiyorum..onu da istemiyorum zaten..

40 dakikaya sığdırıp yazmaya çalıştığım, seninle yaÅŸadığım o muhteÅŸem ÅŸeyleri anlatamıyor bu lanet geri kalmış cümlelerim..sıradan olmaktan öteye hiç gidemeyecek olan kelimelerim yerlerini ne kadar deÄŸiÅŸtirsem de bir sen yaratmıyor..
Hissediyor yalnızca hissediyor ve susuyorum..sadece ÅŸunu biliyorum zil çalmalarında..
Seni seviyorum..çookk
 

Seda Arık

http://www.antoloji.com/siir/siir/siir_SQL.asp?sair=40480&siir=625427